Romani “Vajza e Pirenejve” është një libër për luftën, lirinë, guximin dhe dashurinë. Ndjenjat më sublime të ndërfutura në vepër, gërshetohen me luftën dhe japin nuanca nga më të larmishmet. Romani nis në formë kujtimesh dhe ndërthuret me dy kohë. Viana Moriak, tashmë e moshuar, e sëmurë me kancer, jeton me të birin Zhylienin në Amerikë. Është pikërisht ajo që hap rrjedhën e kujtimeve me ndihmën e autores, e cila përdor disa elemente për ti gërricur kujtesën personazhit të Vianës. Sënduku është elementi i parë që me brendinë e tij e veçanërisht me fotografinë e një vajze të re, e dërgon Vianën vite më parë, në ngjarjet e Luftës së Dytë Botërore.
